Opis
Okazała obiętościowo praca, z rozbudowaną dokumentacją, przynosi najszerszy zestaw wiadomości związanych z postacią Barbary Iglikowskiej. U początków tej książki – poświęconej jednej z legend zarówno Akademii Muzycznej w Gdańsku jak i polskiej pedagogiki wokalnej okresu powojennego – znalazła się niecodzienna okoliczność. Względy zdrowotne zmusiły Stanisława Daniela Kotlińskiego, absolwenta (z wyróżnieniem) w klasie Barbary Iglikowskiej, do przerwania na blisko dziesięć lat kariery śpiewaka operowego. Z rozmachem i powodzeniem Kotliński zajął się wtedy działalnością menedżerską i impresaryjną (w kraju i za granicą przygotowywał projekty z udziałem Krzysztofa Pendereckiego, Mischy Maiskiego, Zubina Mehty, Vladimira Ashkenazego, Placida Domingo). Starczyło jednak czasu także na pracę pedagogiczną, naukową i na dokumentację, dzięki czemu mogła powstać książka przybliżająca nie tylko postać, ale i metodę wokalną znakomitej artystki i pedagoga.
Po latach przerwy autor szczęśliwie powrócił na estrady i deski sceniczne, kontynuuje dziś międzynarodową karierę wokalną i pedagogiczną. Jednocześnie przedstawia jednak fachowemu czytelnikowi uwagi i spostrzeżenia dotyczące istoty sztuki wokalnej oraz jej najżywotniejszych tradycji, często czerpane z wprost od mistrzyni.
Walorami pracy są też bogaty zbiór ilustracji oraz wszechobecna perspektywa naocznego świadka. Ta książka wypełnia dotkliwą lukę w polskim piśmiennictwie muzycznym poświęconym sztuce wokalnej.
Studiując pod kierunkiem Barbary Iglikowskiej w latach 1979 – 1985 mogłem bardzo dobrze poznać samą Panią Profesor oraz – przynajmniej w części – dzieje jej niezwykłego, częstokroć owianego tajemniczością, życia. Przede wszystkim jednak poznałem jej metodę nauczania, którą wyprowadziła z własnych doświadczeń wokalno – pedagogicznych, zdobywanych u wielkich artystów: Kazimierza Michałowskiego, Marii Sankowskiej, Stefana Beliny – Skupiewskiego, Waleriana Bierdiajewa, Ludwika Ursteina, Jerzego Lefelda i wielu innych.
od autora