Description
Głos jest instrumentem wyjątkowym, doskonałym. Poprzez zespolenie z ludzkim organizmem, staje się nośnikiem uczuć i ekspresji, które kryje dusza człowieka. Głos ludzki jest też instrumentem bardzo subtelnym i delikatnym, stąd wymaga szczególnej dbałości i troski ze strony jego posiadacza. Ten skarb dany jest nam przez naturę raz na całe życie. Aby jednak mógł zaistnieć w najdoskonalszej z możliwych formie i postaci, musi być oparty o prawidłową emisję i impostację. Śpiew z istoty swojej wydaje się czynnością prostą i nieskomplikowaną, jakby naturalną. Jednak na ostateczny efekt pięknego śpiewu artystycznego składa się wiele elementów, które ze sobą ściśle współdziałają. Jest to złożony proces na płaszczyźnie Mistrz – uczeń, który wymaga czasu, cierpliwości, zaufania i poświęcenia.
Z ogromną radością oddaję w Państwa ręce niniejszą publikację, która stanowi zbiór artykułów wybitnych polskich pedagogów śpiewu, emisji głosu, również dyrygentów chóralnych, na temat metody i kształcenia głosu, techniki wokalnej, higieny głosu, anatomii aparatu głosowego, dykcji, artykulacji, zespołowości w śpiewie i specyfiki wykonawstwa artystycznego w różnych rodzajach muzyki, zatytułowaną Wokół emisji głosu: technika | metodyka | praktyka.
Publikację inicjuje wypowiedź Roberta Nakonecznego „Podstawowe elementy techniki wokalnej i ich zastosowanie w praktyce”, która poświęcona jest fundamentalnym zagadnieniom kształcenia głosu, jak m.in.: oddech, rezonatory, rejestry głosowe, samogłoski, spółgłoski.
Artykuł „Techniki wokalne w różnych gatunkach muzycznych” prof. dr hab. Ewy Iżykowskiej-Lipińskiej, jest kompilacją wiedzy na temat belcanta i wykonawstwa artystycznego oraz specyfiki prowadzenia głosu na wielu płaszczyznach: opera, operetka, wodewil, musical, pieśń artystyczna, piosenka aktorska, jazz.
Wybitny polski chórmistrz i wykształcona śpiewaczka, prof. dr hab. Agnieszka Franków-Żelazny, w swoich rozważaniach pt. „Technika wokalna z punktu widzenia dyrygentki chóralnej i śpiewaczki”, opisuje dwa światy: solową muzykę wokalną i chóralistykę, przedstawia metody pracy zespołowej i indywidualnej z chórzystami, w celu uzyskania jak najdoskonalszych efektów brzmieniowych.
W artykule prof. dr. hab. Piotra Kusiewicza „Słuch absolutny a sprawność wokalna”, znajdziemy odpowiedź na pytanie, na ile ów fenomen pomaga, a na ile przeszkadza w karierze artystycznej, poznamy sposoby prowadzenia głosu w muzyce współczesnej.
Dr hab. Hanna Zajączkiewicz, prof. UWM, w swoich naukowych rozważaniach „Technika wokalna z w kontekście zaburzeń czynnościowych głosu z perspektywy śpiewaczki i otolaryngologa”, przybliża zagadnienia dysfunkcji głosu, kondycji wokalnej w okresie pandemii, a także problemów pocovidowych z techniką wokalną, daje też odpowiedź na to, jak radzić sobie z głosem przy różnych schorzeniach organizmu, jak dbać o swój głos i jego formę na co dzień.
Artykuł prof. dr. hab. Zdzisława Madeja „Anatomia i podstawowe struktury anatomiczne jako punkt wyjścia i kryterium w optymalnej technice wokalnej głosu solowego”, zawiera fascynującą wiedzę anatomiczną, jako podstawę do pracy nad głosem i postuluje potrzebę redefinicji pojęć naukowych związanych z procesem kształcenia wokalnego.
Prof. dr hab. Cezary Szyfman w swoich rozważaniach naukowych „Wspólnota indywidualności dla ideału współbrzmienia”, analizuje problematykę śpiewu zespołowego i próbę uzyskania idealnej harmonii.
W artykule dr. hab. Macieja Gallasa „Od ogółu do szczegółu – zagadnienie indywidualnego kształcenia wokalnego śpiewaka-chórzysty”, odnajdziemy problematykę kształcenia wokalnego na poziomie średniej szkoły muzycznej, gdzie uczeń obok lekcji śpiewu obarczony jest wieloma zadaniami wokalnymi, z którymi nie zawsze sobie radzi.
Ostatnie dwa artykuły, „Problematyka dykcji i artykulacji w wykonawstwie polskiej i obcej literatury wokalnej” oraz „Podobieństwa i różnice w śpiewie solowym i chóralnym”, są mojego autorstwa i postulują potrzebę wyrazistości dykcyjnej w śpiewie, przybliżają najważniejsze błędy wymowy polskiej, także specyfikę wymowy w prezentacji wokalnej w języku włoskim, angielskim i niemieckim, są odpowiedzią na pytanie, czy rzeczywiście w obecnej dobie, solowe kształcenie wokalne i śpiew chóralny to dwa odległe światy.
życzę Państwu ciekawej lektury
prof. dr hab. Monika Fedyk-Klimaszewska
