Opis
Z ogromną radością i satysfakcją oddaję w ręce Państwa niniejszą publikację, która stanowi drugi tom książki z cyklu Wokół emisji głosu. Technika | Metodyka |Praktyka. Mam nadzieję, że odnajdziecie w niej Państwo ważne, inspirujące tematy oraz odpowiedzi na wiele nurtujących pytań dotyczących śpiewu i emisji głosu.
Publikację inicjuje artykuł prof. dr hab. Katarzyny Dondalskiej pt. „Sopran koloraturowy i jego miejsce w światowej wokalistyce XXI wieku”, który charakteryzuje ten rzadki rodzaj głosu i szereg aspektów śpiewu koloraturowego, zawiera cenną wiedzę i doświadczenia sceniczne autorki, a także historię znanych śpiewaczek koloraturowych, również polskich, oraz ich niezwykłe kariery. Kolejne trzy artykuły prof. dr hab. Moniki Fedyk-Klimaszewskiej dotyczą zarówno partii operowych, jak i pieśni. Artykuł „Technika wokalna i sztuka aktorska w partii Amneris w operze Aida Giuseppe Verdiego” stanowi wielopłaszczyznową, dogłębną analizę muzyczną, wokalną i aktorską partii Amneris na podstawie doświadczeń scenicznych i przemyśleń autorki. „Liryka wokalna Benjamina Brittena” to charakterystyka ambitnej spuścizny wokalnej wybitnego twórcy brytyjskiego, który traktował głos jak instrument i w sposób mistrzowski zestawiał go z oryginalną poezją. „Specyfika prowadzenia głosu w pieśniach kabaretowych Arnolda Schönberga (Brettl–Lieder) i Benjamina Brittena (Cabaret Songs)” to próba analizy oryginalnej literatury wokalnej pod kątem jej wykonawstwa i sposobów prowadzenia głosu. Odnajdziemy tu reminiscencje fascynującego świata kabaretu literackiego oraz wskazówki interpretacyjne. Rozważania prof. dr. hab. Jerzego Knetiga, zatytułowane „Pedagog jako osoba znacząca w nauce i karierze zawodowej śpiewaka”, zawierają problematykę kształcenia wokalnego na poziomie średniej i wyższej szkoły muzycznej oraz przybliżają cele i zadania pedagoga w ukształtowaniu przyszłego artysty śpiewaka. Autor dzieli się swoimi wieloletnimi doświadczeniami i refleksjami, pochylając się nad powinnościami pedagoga względem swojego wychowanka na płaszczyźnie wokalnej, muzycznej i wyrazowej.
Znany polski chórmistrz, prof. dr hab. Krzysztof Szydzisz, w swoim artykule „Brzmienie chóralne – przypadek czy świadome działanie?”, prowadzi rozważania naukowe na temat brzmienia polskich chórów, które stają się częścią szerszej, światowej perspektywy, naśladując uniwersalny tembr znakomitych chórów profesjonalnych. Prace badawcze mają na celu wypracowanie skutecznych narzędzi w zakresie warsztatu chórmistrza i profesjonalizacji działań w zakresie pracy nad współczesnymi kompozycjami chóralnymi. W artykule dr hab. Bernadetty Grabias, zatytułowanym „Charakterystyka XIX–wiecznego belcanta w operach Gaetana Donizettiego, ujęta przez pryzmat przygotowania do realizacji ról Elżbiety Tudor z opery Maria Stuarda i Giovanny Seymour z opery Anna Bolena”, znajdziemy cenne przemyślenia polskiej mezzosopranistki i pedagoga śpiewu na temat techniki belcantowej na bazie jej własnych doświadczeń i pomysłów interpretacyjnych. Ta sama autorka w kolejnym artykule pt. „Różnorodność kreacji aktorskich w pracy śpiewaka operowego na przykładzie ról Brangeny, Suzuki, Brygitty oraz Landlady w inscenizacjach Mariusza Trelińskiego”, dzieli się doświadczeniami na temat pracy aktorskiej śpiewaka, kreowania wiarygodnych, czasem skrajnie różnych postaci scenicznych. Dr hab. Agnieszka Zwierko-Wiercioch w swoim artykule „Śpiewak jako artysta wielofunkcyjny. Krótka opowieść o drodze z lekcji śpiewu na scenę”, w felietonowej niemal formie przedstawia historię edukacji i dojścia adepta sztuki wokalnej na scenę, wielosektorowość pracy scenicznej śpiewaka, potrzebę jego uniwersalnych kompetencji, a także ogrom niezbędnych umiejętności w pracy z reżyserami i dyrygentami.
W artykule dr hab. Patrycji Krzeszowskiej-Kubit zatytułowanym „Poezja jako inspiracja kompozytora w liryce wokalnej Karola Mroszczyka”, odnajdujemy rozważania naukowe na temat związków muzyki i poezji w pieśniach wieloletniego pedagoga Akademii Muzycznej w Łodzi oraz ich przełożenie na wykonawstwo. To właśnie świadomość relacji słowno-muzycznych pozwala artyście śpiewakowi na stworzenie odpowiedniej interpretacji. Dr Anna Werecka-Gryć w swoim artykule „Typy arii w twórczości G.F. Haendla”, przenosi nas do fascynującego świata opery barokowej, w którym Haendel odgrywa wiodącą rolę. Autorka w sposób niezwykle dociekliwy poddaje analizie arie Haendlowskie skupiając się na każdym najmniejszym szczególe, a także przedstawia sposoby ich interpretacji. W artykule „O technice bel canto w śpiewie operowym” Kariny Skrzeszewskiej odnajdziemy cenne przemyślenia, doświadczenia i refleksje artystki – śpiewaczki, na temat śpiewu, wokalistyki i techniki belcantowej w śpiewie operowym. Autorka w przejrzysty i komunikatywny sposób omawia belcanto na przykładzie wykonywanych ról w operach G. Donizettiego i V. Belliniego, przekazuje czytelnikom historię własnej, żmudnej drogi wokalnej, edukacji, przedstawiając sylwetkę swojego pedagoga – Mistrza, Dariusza Grabowskiego. Kolejne dwa artykuły są autorstwa Aleksandry Borkiewicz-Cłapińskiej. Pierwszy, zatytułowany „Metody pracy nad stresem w zawodzie artysty śpiewaka”, to cenne i potrzebne dla śpiewaków rozważania naukowe, zwłaszcza w dzisiejszych nerwowych czasach, na temat sposobów radzenia sobie ze stresem i jego odmianami. Odnajdziemy tu również fundamentalne wiadomości na temat aparatu głosowego, jego budowy i funkcji. Artykuł pt. „Problemy wykonawcze w partii Rozyny w operze Cyrulik sewilski Gioacchino Rossiniego”, jest analizą partii pod kątem materiału dźwiękowego, a także w aspekcie wokalnym i aktorskim. Ostatni artykuł zatytułowany „Dialog muzyki i słowa w Pieśniach Niemieckich op. 103 na sopran, klarnet i fortepian Louisa Spohra”, autorstwa Joanny Nawrot, przedstawia ciekawy przykład kameralistyki wokalnej, w której dochodzi do głosu dialog poezji i muzyki, ale również poszczególnych instrumentów: głosu sopranowego i jego eskalacji poetycko-dźwiękowej, klarnetu z solową płaszczyzną wirtuozowską i fortepianu, jako subtelnego tła harmoniczno-melodycznego.
Publikacja przedstawia mnogość zagadnień i problematyki wokalnej. Mam nadzieję, że usatysfakcjonuje Państwa i zainspiruje do przemyśleń i refleksji.
życzę Państwu ciekawej lektury
prof. dr hab. Monika Fedyk-Klimaszewska
z przedmowy
