Description
„Wzorem swoich starszych kolegów: Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego i Wojciecha Kilara, Dziadek zaplanował stworzenie koncertu fortepianowego jako summy swojej poetyki muzycznej i umiejętności kompozytorskich, będąc świadom szczególnych trudności, jakie sprawia ta forma współczesnemu kompozytorowi, grożąc popadnięciem w epigonizm wszędzie tam, gdzie występują nawiązania do klasyczno-romantycznych faktur pianistycznych. Nie uciekając od owych nawiązań, lecz przeciwnie – traktując je jako fundamentalny składnik koncepcji utworu, stworzył artysta dzieło o wielkiej sile ekspresji i czytelnym przesłaniu. Posłużył się trzyczęściowym układem cyklu, o tyle odbiegającym od tradycji, że rezygnującym z „mocnej” części pierwszej na rzecz nostalgicznego Andante, połączonego z kołysankowym Larghetto misterioso i dramatycznym finałem Allegro e molto decise.
Utwór został prawykonany w 2007 r. przez Zbigniewa Raubo i Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach pod dyrekcją Łukasza Borowicza w ramach I Festiwalu Prawykonań „Polska Muzyka Najnowsza”. W 2010 r. odbyto się pierwsze wykonanie drugiej wersji dzieła z tym samym solistą i zespołem, prowadzonym przez Michała Klauzę. Wersja z 2010 r. różni się od pierwotnej głównie instrumentacją; tempo finału zostało przyspieszone”.
Magdalena Turczyńska
[z bookletu płyty „Piano music”, Acte Préalable, 2011]
