Description
Oddajemy w ręce Czytelnika pierwszy tom cyklu publikacji poświęcony instrumentom dętym drewnianym i dotyczącej ich praktyce wykonawczej. Praktyka wykonawcza jest dziedziną muzykologii, która określa sposób w jaki muzyka jest lub była wykonywana. Nieustanne dążenie do autentyczności w wykonaniu i użycie współczesnych instrumentów, w porównaniu z „oryginalnymi” instrumentami, uległy zmianom znaczeniowym. Obecnie zarówno wykonawstwo współczesne, jak i praktyki historyczne są popularne, a wszelkie próby ich łączenia poszerzają definicję praktyki wykonawczej o psychologię performansu i związek między performansem a analizą.
Monografia zawiera zbiór tekstów będących pokłosiem Sesji naukowej „Instrumenty Dęte Drewniane: historia – praktyka – dydaktyka”, zorganizowanej w roku 2021 przez Katedrę Instrumentów Dętych i Perkusji aMuz. Niniejszy tom porusza zagadnienia fundamentalne dla grupy instrumentów dętych drewnianych, jak: twórczość przeznaczona na to medium, praktyka wykonawcza i aparat gry, współczesne techniki wykonawcze oraz najnowsze zagadnienia metodyczne.
Kornelia Nowak w swym tekście odnosi się do elementarnego aspektu warsztatowego, jakim jest zagadnienie oddechu oraz prezentuje jego rolę w kształtowaniu brzmienia. Rafał Jędrzejewski opisuje rzadko stosowane w praktyce wykonawczej na flecie użycie połączenia wielodźwięków z wibracją klapową, nazwane przez autora jako „oscylacje multifoniczne” lub „oscylacje wielodźwiękowe”. Kolejny rozdział autorstwa Adama Wojtasika poświęcony jest autorskiej metodzie nauki gry na saksofonie, której nadrzędnym celem jest określenie kolejnych kroków rozwojowych. Autor przedstawia główne założenia i konstrukcję feedbacku w odniesieniu do pracy z uczniem.
Rozdział Mirosława Pachowicza poświęcony jest wczesnej twórczości na instrumenty dęte drewniane Henri’ego Dutilleux, zwłaszcza tej, która ma niebagatelne znaczenie w dydaktyce. Całość zamyka wywód naukowy Pawła Kroczka, który relacjonuje w swym tekście stan badań nad twórczością XX-wiecznych kompozytorów poznańskich, a w szczególności działalności pedagogicznej i kompozytorskiej Józefa Madei oraz jego wpływu na rozwój i popularyzację klarnetu w Polsce.
Monografia, z uwagi na różnorodność podejść do praktyki wykonawczej i szeroki zakres tematów, zainteresuje instrumentalistów, teoretyków muzyki, muzykologów oraz nauczycieli gry na instrumentach dętych drewnianych.
Monika Karwaszewska
We hand the Reader the first volume of a series of publications devoted to woodwind instruments and concerning their performance practice. Performance practice is a discipline of musicology which describes the way in which music is, or was, performed. The endless pursuit of authenticity in performance and the use of modern instruments, as compared to the ‘original’ instruments, has undergone changes in meaning. Currently, both modern performance and period practices are popular, and any attempts at combining them broaden the definition of performance practice by means of psychology of performance and the connection between performance and analysis.
The monograph contains a collection of texts being the outcome of the Scholarly Session ‘Woodwind Instruments: History – Practice – Teaching’ organized in 2021 by the Department of Wind Instruments and Percussion of the Academy of Music in Gdańsk. This volume addresses issues fundamental for woodwind instruments, such as music written for this medium, performance practice and technique, modern performance techniques and newest methodological issues.
Kornelia Nowak refers in her text to the fundamental aspect of technique that is the issue of breath, and presents its role in shaping the sound. Rafał Jędrzejewski describes the rarely used in flute performance practice combination of multiphonics with key vibrato, termed by the author as ‘multiphonic oscillations’. The next chapter by Adam Wojtasik is devoted to his original method of teaching the saxophone, whose main aim is to define the successive developmental steps. The author presents the main assumptions and the feedback with regard to working with the student. The chapter by Mirosław Pachowicz is devoted to Henri Dutilleux’s early music for woodwind instruments, especially the one of considerable significance for teaching. The whole ends with a scholarly discussion by Paweł Kroczek, who recounts in his text the state of research on the music of 20th-century Poznań composers, particularly the educational and compositional work of Józef
Madeja and his influence on the development and popularization of the clarinet in Poland.
The monograph, thanks to its different approaches to performance practice and its wide range of subjects, will attract the interest of instrumentalists, music theorist, musicologists and teachers of woodwind instruments.
Monika Karwaszewska
