Otton Mieczysław Żukowski, kompozytor zapomniany

Otton Mieczysław Żukowski (1867-1942) był nauczycielem i kompozytorem działającym we Lwowie, współcześnie niestety zapomnianym. Nakładem wydawnictwa Acte Préalable pod patronatem Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w  Gdańsku ukazała się kolejna już płyta, która przywraca tego kompozytora naszej pamięci.

Ze wstępu Roberta Kaczorowskiego:

W twórczości religijnej Ottona Mieczysława Żukowskiego wyróżnić można msze na chór mieszany (lub głosy solowe) z towarzyszeniem organów, liczne pieśni na głosy solowe i organy (fortepian), zawarte m.in. w dziesięciu zeszytach pt. Śpiewy kościelne, oraz utwory chóralne. W twórczości świeckiej znajduje się muzyka do dwóch dramatów, liczne pieśni na głos i fortepian oraz utwory chóralne. Żukowski jest ponadto autorem kilkunastu wydanych drukiem zbiorów z dokonanymi przez siebie opracowaniami przeróżnych pieśni tak polskich, jak i obcych kompozytorów, na różne składy wykonawcze.

Niniejsza płyta zawiera świeckie utwory Ottona Mieczysława Żukowskiego. Pochodzą one ze zbiorów wydanych przez kompozytora, w których oprócz jego własnych pieśni, znajdują się także pieśni innych twórców. Są to następujące zbiory:

Pieśni Legionów w układzie na fortepian z podłożonym tekstem do śpiewu op. 65 (z tego zbioru pochodzi utwór Dzieli nas ogród róż, dziewczyno),

Śpiewnik dla młodzieży szkolnej zawierający pieśni w układzie na dwa głosy, cz. 2 (z tego zbioru pochodzą: Moja Ojczyzna oraz Polska flota),

25 pieśni w układzie na 3 i 4 głosy równe (żeńskie lub męskie) (z tego zbioru pochodzi pieśń Do chat),

Hejnał. Wybór pieśni w układzie na cztery głosy męskie dla użytku seminarjów nauczycielskich, szkół średnich ogólnokształcących [!], szkół kadeckich i towarzystw śpiewackich (z tego zbioru pochodzą: Na śniegu, Nad grobem, Noc zapada, Przy oknie, W lesie, Wędrówka, Hymn Polski op. 40),

– ponadto w dodatku muzycznym Nr. 6 i 7 do miesięcznika artystycznego „Muzyka i Śpiew”, poświęconego polskiej twórczości muzycznej ukazała się Pieśń polskiego Ochotnika.

Jako druki samoistne opublikowano natomiast utwory: Dość dźwięcznych piosnek!, Marsz Hallera, Marsz Sokołów polskich na Bukowinie, Pieśń o orle białym, Toast I oraz Toast II.

Nie udało się jedynie ustalić tytułu zbioru, z którego pochodzi utwór Nasza ziemia. Polonez op. 32.

W ten sposób Otton Mieczysław realizował nadrzędną ideę, jaka towarzyszyła mu przez całe życie, aby upowszechniać muzykę przede wszystkim poprzez pieśni w języku narodowym, polskim. Jako nauczyciel języka polskiego, pracujący w trudnych czasach, gdy Polska była wymazana z mapy Europy, zależało mu, aby właśnie poprzez muzykę kolejne pokolenia młodych Polaków nigdy nie zapomniały o swoich korzeniach i o swojej narodowej tożsamości. Prezentowane na płycie utwory, o różnym poziomie trudności i przeznaczone na różne składy wykonawcze, pisane były raczej z myślą o amatorach niż profesjonalnych artystach. W ten sposób wpisywały się w tę jasno nakreśloną przez Ottona Mieczysława Żukowskiego misję.

Do płyty dołączono również dwa utwory na fortepian solo młodszego brata Ottona – Aleksandra Żukowskiego (25 VI 1879 – 11 II 1911). Są to: Melodie melancholique op. 10 oraz Polonaise aux Karabelles op. 20.

 

Zobacz produkt: Otton Mieczysław Żukowski – Opera omnia saecularia 3