Andrzej Szadejko, znakomity organista i jedna z czołowych postaci gdańskiego środowiska muzycznego. Jako wykonawca i dyrygent Goldberg Baroque Ensemble zasłynął wskrzeszaniem m.in. dzieł dawnych gdańskich mistrzów. Do pokaźnego dorobku artystycznego dołączamy właśnie cztery zeszyty jego autorskich kompozycji organowych.
Oryginalne utwory na organy solo zawarte we wszystkich zeszytach stanowią bogate studium możliwości technicznych i brzmieniowych organów, pozostawiając przy tym duże możliwości interpretacyjne dla wykonawcy dzieła.
Zeszyt I zawiera 5 pieśni kościelnych przeznaczonych do wykonywania zarówno na organach barokowych, jak i romantycznych. Wśród pieśni znajdziemy: Hejnał wszyscy zaśpiewajmy, podany w dwóch wersjach, Zdrowaś bądź Maryja, Trio super Narodził się nam Zbawiciel, Wariacje na temat: Jezu Chryste, Panie Miły, Chrystus Pan zmartwychwstał.
W zeszycie II zamieszczono pięć utworów skomponowanych w różnych stylach. W Passacaglii in d słychać nawiązania do stylu i techniki Buxtehudego, a uwagę zwraca cytat hymnu Veni Creator Spiritus w jej zakończeniu. W Preludium et Fuga á 3 kompozytor akcentuje barokową sztukę kontrapunktu, gdzie w pierwszym i drugim ogniwie dzieła rezygnuje z użycia pedału, zaś w trzecim Pastorale nawiązuje do jednej z popularnych sonat D. Scarlattiego. Preludium, fuga i Postludium in e przenosi z kolei odbiorcę do XIX wieku. Zbiór wieńczą dwie kontrastujące pod względem tempa sonaty triowe: Triosonata I
i Triosonata II.
W zeszycie III umieszczone zostało trzyczęściowe Concerto alla polacca, w którym elementy pastiszu połączył Autor ze współczesnymi technikami kompozytorskimi. Forma utworu nawiązuje do znanego z tradycji koncertu instrumentalnego. Kompozycja adresowana jest do zaawansowanych organistów, dysponujących wirtuozowską techniką gry, bogatą wyobraźnią barwową i doświadczeniem wykonawczym.
Zeszyt IV zawiera Partitę in e. Utwór napisany jest na duże współczesne organy ze stosownym zakresem klawiatur i registrów. Pod względem formalnym partita chorałowa stanowi dwanaście wariacji na temat pieśni Ach, Królu mój nad królami. Ideą utworu jest, jak zaznacza Autor „namysł nad możliwościami transmutacji i elementami wspólnymi barokowego i współczesnego języka muzycznego”. Uwagę zwraca wewnętrzna ewolucyjność stylistyczna postępująca wraz z każdą kolejną wariacją.
